My KLEarxos - A KLE 500 Moto Story

Όταν θέλεις να κάνεις ένα ταξίδι ή ακόμα και μία βόλτα σε μέρος που δεν έχεις ξανά πάει η τεχνολογία πλέον του GPS που είναι ενσωματωμένη σε όλα τα κινητά είναι μια μεγάλη βοήθεια. Μπορείς να επιλέξεις ένα προορισμό και να σε οδηγήσει εκεί, ή να φτιάξεις μια διαδρομή με διάφορους προορισμούς και στάσεις και να μην χαθείς ούτε στιγμή. Έφτιαξα λοιπόν μια βάση για κινητό στον KLEαρχο όταν τον πήρα αλλά δεν ήταν και η ιδανική οπότε είπα να φτιάξω μία σωστή μετά από αναζήτηση για την πιο ιδανική θέση του. Η προηγούμενη έτρεμε με το κινητό πάνω της (σε άσφαλτο) οπότε δεν είχα καθαρή εικόνα και δεν είχα προβλέψει την βροχή.  Αλλά το σημαντικότερο ήταν ότι ενώ με το κράνος ανεβασμένο (flipup) μπορούσα να ρίχνω κλεφτές στο GPS χωρίς να κατεβάζω το κεφάλι μου και το γενικό οπτικό πεδίο, όταν είχα το κράνος κλειστό το κινητό δεν φαινόταν οπότε για να κοιτάω προς το GPS θα έπρεπε να παίρνω τα μάτια μου από τον δρόμο και να κατεβάζω το κράνος.  Όχι και το πιο ασφαλές.  Έτσι με την

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2019. Προορισμός μας αυτή την φορά με τον KLEαρχο μια λίμνη που ενώ είναι τόσο κοντά στην Αθήνα δεν έχουμε προσωπικά επισκεφτεί ποτέ.  Η λίμνη Μπελέτσι λοιπόν είναι μία μικρή τεχνητή λίμνη που βρίσκεται σε υψόμετρο 600 μέτρων περίπου στις ανατολικές πλαγιές της Πάρνηθας, στην περιοχή Αγία Τριάδα (Ιπποκράτειος Πολιτεία) της κοινότητας Αφιδνών, βορειοδυτικά της ομώνυμης κορυφής Μπελέτσι.  Από το 1975 που ολοκληρώθηκε αποτελεί ένα σημαντικό υδροβιότοπο αλλά ιδανικό αξιοθέατο αφού ο γύρω χώρος έχει διαμορφωθεί για να δέχεται επισκέπτες που θέλουν να θαυμάσουν την λίμνη αυτή.  Έχει μέγιστο βάθος: 9 μέτρα, μέγιστη διάμετρο 130 μέτρα και έκταση: 7000 τετραγωνικά μέτρα.  Για να φτάσεις στην λίμνη έχεις δύο επιλογές όσον αφορά την διαδρομή.  Η μία, πιο μακρινή είναι μέσω Εθνικής οδού μέχρι τις Αφίδνες και μετά για Ιπποκράτειος Πολιτεία.  Εμείς επιλέξαμε την διαδρομή από αεροδρόμιο Τατοΐου, περνώντας από τα Βασιλικά κτήματα.  Είναι μια πιο αργή αλλά ό

Δευτέρα 28ης Οκτωβρίου 2019 και ο καιρός ιδανικός για μοτοβόλτα.  Ημέρα αργίας και αυτή την φορά ανηφορίζω πάλι την Πάρνηθα με προορισμό για 2η φορά το Καταφύγιο Μπάφι όπου έχω ραντεβού με φίλους σύντροχους απο το forum  advride.gr  όπου είμαι μέλος εδώ και λίγους μήνες. Στην διαδρομή έχω όλο τον χρόνο να κάνω στάσεις σε σημεία που ήθελα να φωτογραφίσω, κάτι που δεν κάναμε την πρώτη φορά που ανεβήκαμε στο Καταφύγιο. Δείτε εδώ την 1η μας επίσκεψη στο Μπάφι . Πρώτη στάση το Πάρκο των Ψυχών.   Ένας χώρος όπου υπάρχει εκεί από το 2012, έργο του δασικού υπαλλήλου Σπύρου Ντασιώτη. Βρίσκεται απέναντι από το εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο «Ξενία».  Ένα κτήριο το οποίο η αρχική του χρήση ήταν σανατόριο για ασθενείς με φυματίωση που νοσηλεύονταν εκεί από το 1912 και για τα επόμενα 30 χρόνια. Εκατοντάδες άνθρωποι άφησαν εκεί την τελευταία τους πνοή και αυτούς ακριβώς θέλει να τιμήσει το συγκεκριμένο πάρκο. Ένα πάρκο γεμάτο αγάλματα φτιαγμένα από κορμούς δέντρων.  Επόμενη στά

Θέλοντας να βελτιώσω τον φωτισμό του KLEαρχου για τους σκοτεινούς δρόμους της Αθήνας και όχι μόνο αποφάσισα να τοποθετήσω έξτρα προβολάκια. Μπορεί η μηχανή να είναι του 1996 βρισκόμαστε όμως στο 2019 όπου η τεχνολογία LED για τα φώτα είναι ιδανική.  Τόσο για την ένταση του φωτός που παρέχουν αλλά και για την χαμηλή κατανάλωση σε ρεύμα.  Να προσθέσω ότι και δεν καίγονται τόσο εύκολα όσο οι παλιές λάμπες.  Τα συγκεκριμένα προβολάκια που επέλεξα είναι δίπλα, έχουν δηλαδή στο κέντρο τους το προβολάκι δέσμης CREE LED U7 αλλά και μια φωτιζόμενη στεφάνη LED περιμετρικά.  Τα προβολάκια επίσης έχουν και τρεις επιλογές φωτισμού: χαμηλή - δυνατή και strobe ενώ η στεφάνη έχει σταθερή ένταση.  Πάμε όμως πρώτα να σας αναφέρω πως τοποθετήθηκαν τα σποτάκια στον KLEαρχο, γιατί ο σκοπός μου ήταν να μπουν σε τέτοιο σημείο έτσι ώστε να μην εξέχουν πολύ από την μηχανή αλλά και να προστατεύονται από τα έξτρα κάγκελα σε περίπτωση πτώσης.  Η μόνη επιλογή λοιπόν ήταν να βιδωθούν

Ήρθε  λοιπόν η ώρα για την πρώτη μου "χωματάδα" με τον KLEαρχο.  Μετά από τρεις μήνες που έχω τον #KLEαρχο αποφάσισα να κάνω μια off-road διαδρομή για να δω την συμπεριφορά της μηχανής στο χώμα αλλά και για να μάθω πως πρέπει να την χειρίζομαι όχι μόνο στην άσφαλτο αλλά και εκτός δρόμου. Η χώρα μας τόσο στην ηπειρωτική όσο και στην νησιωτική επικράτεια έχει μπόλικους χωματόδρομους οπότε αναγκαστικά ή μη θα βρεθώ να οδηγώ σε τέτοιους δρόμους. Καλό λοιπόν είναι να είμαι προετοιμασμένος για μια τέτοια οδήγηση όχι μόνο σε στεγνούς αλλά και σε βρεγμένους. Τα λάστιχα που έχω στην μηχανή (Michelin Sirac πίσω & Bridgestone Trail Wing μπροστά) είναι ιδανικά για τέτοια χρήση οπότε από αυτό το θέμα είμαστε κομπλέ.  Αφαίρεσα και την βαλίτσα για να έχω όσο γίνεται χαμηλό κέντρο βάρους στην μηχανή αλλά και για να μην καταπονείται στους κραδασμούς. Μιας και τα προστατευτικά κάγκελα του κινητήρα και των πλαστικών που έχω αγοράσει ήταν στον βαφέα για βάψιμο δεν ήθελα να κά